One Shot Fedemila- all you need is love cz.1

Ona- 22-letnia blondynka o jasnobrązowych oczach. Jest studentką drugiego roku psychologii. Do piętnastego roku życia mieszkała w Madrycie, dzisiaj mieszka w Bienos Aires w piętrowym domku na przedmieściach ze swoim chłopakiem.

On- 23-letni wysoki szatyn. Jest nauczycielem tańca w prestiżowej szkole Studio On Beat. Od dziesięciu lat mieszka w BA, a od pół roku ze swoją dziewczyną. Czekał na. Tą jedyną, czy mu się udało?

***Buenos Aires *9:00***
Kobieta obudziła się z bólem głowy. Nie mogła go zwalić na kac, bo wczoraj nie piła alkocholu. Po chwili w talii poczuła ręke, która ją objęła i przyciągneła bliżej, przez co Ludmiła poczuła perfumy swojego chłopaka. Odwróciła się do niego i namiętnie pocałowała na co on otworzył swoje mleczno-czekoladowe oczy.
-Kochanie, ty mnie katujesz. Niedajesz się prostemu człowiekowi wyspać. - Mężczyzna udał złego i odwrócił się do dziewczyny plecami
-Fede, kochanie - mówiła jak najsłodziej umiała-przecież wiesz że cię...- nie skończyła. Zerwała się szybko z łóżka i wybiegła do łazienki, która była połączona z ich sypialnią.
-Lu, co się dzieje? -Spytał dwudziestotrzylatek, gdy jego dziewczyna wybiegła z pokoju. Dziewczyna zwymiotowała. Kręciło jej się w głowie,oparła ją o ścianę. Miała zamknięte oczy, poczuła że ktoś ją podnosi. Za bardzo ją bolała ją głowa by otworzyć oczy. Federico położył dziewczynę na łóżku i wyszedł z pomieszczenia. Udał się do kuchni po leki przeciwbólowe. Po chwili wrócił do swojej dziewczyny z tabletkami i szklanką wody. Młoda kobieta usiadła na łóżku.
-Weź to, poczujesz się lepiej.- Ludmiła wzieła szklankę i leki bez żadnych sprzeciwów.- Zaraz wrócę.-pocałował ją w czoło i wyszedł do łazienki. Chłopak brał prysznic. Ludmi nie mogła wytrzymać dźwięku wody, więc wyszła z sypialni. Szła opierając się o beżową ścianę, kierowała się w stronę schodów. Nagle przed oczami zobaczyła ciemność. Pasquerlli wziął prysznic, do pokoju wszedł z ręcznikiem przepasanym na biodrach. Zdziwił się, gdy zobaczył że łóżko jest puste, myślał że jego dziewczyna zasneła po lekach. Ubrał  się w: niebiesko-białą koszulę w paski, czarne rurki i czerwone conversey. Do torby sportowej włożył szare dresy, biały podkoszulek i sportowe buty. Założył jeszcze granatową bluzę z kapturem. Przygotował się na zajęcia, więc wyszedł z sypialni kierował się ku schodom nad którymi zamarł. Jego ukochana leżała nieprzytomna, cała we krwi u stóp shodów. Fede szybko do niej zbiegł i ją podniósł. Ciężko oddychała. Chłopak wybiegł z domu, zapominając go zamknąć. Mężczyzna pobiegł do garażu. Otworzył czarne BMW i położył dziewczynę na miejscu pasażera. Obszedł samochód i wsiadł na miejscu kierowcy i ruszył. Jechali już pięć minut a ona nie dawała znaku życia. Na skrzyżowaniu zapaliło się czerwone światło.
-Cholera!!!- krzyknął i trąbnął Federico ostro chamując. Ludmiła się wybudziła.
-Fede. - powiedziała prawie niesłyszalnym głosem.Chłopak wzdrygnął, gdy usłyszał głos ukochanej
-Spokojnie, zaraz dojedziemy - położył dłoń na jej udzie.
- To boli- powiedziała zwijając się z bólu.
-Wiem, zaraz będziemy na miejscu.
Dojechali na parking szpitala, kierowca czarnego BMW zaparkował niedaleko izby przyjęć.Wziął Lu na ręce, dziewczyna wtuliała sie w tors chłopaka.
-Pomocy, niech nam ktoś pomoże!!!!! - krzyczał dwudziestotrzylatek. Podbiegła do nich młoda kobieta z łóżkiem szpitalnym. Federico położył na nim Ludmi. Przybiegł lekarz i kazał zabrać dziewczynę do gabinetu USG. Feder nie kontaktował, upadł na krzesło, zakrył twarz w ręce. Po chwili, jak oparzony zerwał się z siedzenia, szybko wyjął telefon i zadzwonił do najlepszego kumpla. Przyjaciel odebrał po dwóch sygnałach
-Halo? Hej Fede. Gdzie jesteś? Masz teraz zajęcia, a ciebie nie ma.
-Leon, dzisiaj nie będzie mnie w Studiu- wyjaśnił F. lekko załamującym się głosem.
-Federico, co się dzieje?-spytał zmartwiony chłopak, zachowaniem przyjaciela
-Z Ludmiłą jesteśmy w szpitalu, spadła ze schodów.- mówił całkiem przybity.-  Mam prośbę- mógłbyś podjechać do nas i zamknąć drzwi.
-Jasne już jadę. Daj znać co z Lu.
-Okey. Nara.
-Do zobaczenia.
Federico oparł głowę o ścianę przed gabinetem, w którym badano jego dziewczynę. Po chwili na wózku wyjechała Lu. Gdy ujrzała chłopaka uśmiechnęła blado do niego, odwzajemnił.
-Proszę przewieźć pannę Ferro na salę obserwacji.-z gabinetu wyszedł lekarz
-Doktorze, co z nią?-Spytał młody Pasquerlli
-Pannę Ferro przewozimy na salę obserwacji.
-Czy mógłbym z nią być?
-Kim pan dla niej jest?
-Chłopakiem.
-No dobrze może pan przy niej być. Proszę jej nie zamęczać.
-Dobrze.- powiedział i pobiegł do Ludmiły.
Znalazł kobietę w sali nr 22. Usiadł na skraju łóżka.
-Kocham Cię.-Powiedziała cicho Lu
-Ja ciebie też.-pogłaskał ją po bladym poliku- pojadę po rzeczy dla ciebie i wrócę.-pocałował ją w czoło i wyszedł. Dwudziestodwulatka leżała w bez ruchu. Nagle do sali, na której leżała młoda Ferro wszedł lekarz,miał poważną minę. Ludmi obawiała się najgorszego.
-Mam dla pani dwie wiadomości...
_____ _____ _____ _____ _____ _____ _____
Ceść WAM!!!!
Oto przed wami pierwsza część one shota o Fedemilce
Mamy nadzieję, że wam się spodoba
One Shot jest naszą wspólną pracą
Jak myślicie co jest Ludmile?